Տարածաշրջանում ռուսական նահանջող ազդեցությունը լցվում է գլխավորապես թուրքական ազդեցությամբ

Ակնհայտ է, որ աստիճանաբար Ռուսաստանի ազդեցությունը կրճատվում է տարածաշրջանում։ Այդ գործընթացը կշարունակվի, եթե Ռուսաստանը չձեռնարկի այնպիսի ռազմավարական քայլեր, որոնք կբերեն իր դերի և հեղինակության աճին, բայց դա երկարատև գործընթաց է, ուստի այս պահին խոսենք կարճաժամկետի և միջնաժամկետի մասին։

Ռուսական նահանջող ազդեցությունը լցվում է գլխավորապես թուրքական ռազմական, քաղաքական, տնտեսական և ֆինանսական ազդեցությամբ։ Սա վերաբերում է ո՛չ միայն Հարավային Կովկասին ընդհանրապես, այլև Հայաստանին՝ մասնավորապես։

Գործող իշխանությունների քաղաքականության արդյունքում Թուրքիան դարձել է հարավկովկասյան տարածաշրջանի հիմնական ուժային կենտրոնը, որը ուղիղ ազդեցություն ունի հատկապես Հայաստանի ներքին գործընթացների վրա։

Այս ազդեցությունից ձերբազատվելու համար տարածաշրջանում կա մեկ գործող և շահագրգիռ ուժային կենտրոն, որը ցանկություն և կամք ունի ներգրավվելու ռազմավարական հավասարակշռման գործընթացում։ Այո՛, դա Իրանն է, ուստի Հայաստանի թիվ մեկ խնդիրը պետք է լիներ Հայաստան-Իրան-Հնդկաստան եռանկյունու ձևավորումը, որը հնարավորություն կտար ռազմավարական հավասարկշռման և հետպատերազմյան ռազմավարական վերականգնման։ Սակայն, ցավոք, գործող իշխանությունները, ըստ երևույթին, ունեն կայացված ռազմավարական որոշում` ռուսական ազդեցության փոխարեն ընդունել թուրքական ազդեցությունը, ինչն իր հետ կբերի Հայաստանում օկուպացիոն դիկտատուրայի հաստատում, հայ ժողովրդի ազգային, բարոյական, մտավոր ներուժի ոչնչացում և սպիտակ ցեղասպանության միջոցով հայկական գործոնի ոչնչացում։

Իսկ հայ ժողովուրդը հիմա ունի միայն մեկ ճանապարհ` դիմանալ և դիմադրել։

Հայաստան-Իրան-Հնդկաստան եռանկյունու միջոցով ապահովել կարճաժամկետ անվտանգություն՝ ժամանակն օգտագործելով ռազմավարական հավասարկշռման ներքին ռեսուրսների կուտակմամբ։

Մենք կարող ենք, մենք ի զորու ենք, մենք պարտավոր ենք:

Արա Պողոսյան

Մեկնաբանություններ